Bir insanı iyi ya da kötü diye değerlendirirken göz önünde bulundurduğumuz en önemli kriter o insanın almış olduğu kararlardır. Peki karar veremeyen bir insanı, kötüyü seçemeyecek şekilde iradesi kısıtlanmış bir insanı, iyi diye nitelendirebilir miyiz? Çevreden midir yoksa fırtattan mı bilemiyorum kötü olan şey insana çekici gelmektedir. İyi bir insan olabilmenin temeli ise bu cazibeye karşı koymaktır. Kitabımızın ana fikri de insanların yaptıkları seçimlerde özgür olmaları gerektiği, zorla yaptırılan iyiliğin iyilikten pek bir uzak olduğudur. Kahramanınız Alex genç, deli dolu biridir. Kötü olanın cazibesine kapılmış ve diğer yaşıtları gibi kötü şeyler yapmaktadır. Hatta bir çetesi vardır. Bir gün çetesi ona ihanet eder ve kendini hapishanede bulur. Hapishanede insanlarla iyi anlaşmaya çalışarak günlerini geçirirken oradan çıkmasına yardımcı olacak 2 haftalık bir programın varlığından haberdar olur ve programa katılan ilk mahkum olur. Ancak program hiç de onun sandığı gibi basit değildir. Program esnasında ona öyle görüntüler izletirler ki bir süre sonra şiddet içeren en ufak davranışta hatta düşünce de bile kendini hasta hissedip hareket edemez hale gelir. Programı güç bela tamamladıktan sonra serbest bırakılır ancak durum dışarıda da aynıdır. Daha sonra geçirdiği bir kazayla beraber bir hastane sürecinden geçer ve uyandığında normale dönmüştür. Ne yapacağına karar vermek için gittiği bir barda eski çete arkadaşlarından birini görür. Arkadaşı evlenmek üzeredir. Arkadaşının o halini görünce kendi hayatını da gözden geçirip ne yapmak istediğine karar verir ve eskide olduğu gibi serserilik yapmak yerine artık düzenli bir hayata sahip olmak istediğini anlar. Yani iyi olanı kötü olana tercih eder ve bunu kendi iradesiyle yapar. Kitapta bir çok eleştiri bulmak mümkün. İnsanların hayatlarını ne kadar bilinçsiz yaşadığını eleştiren kesimler var. Mesela yaşlı kadınların yüzlerindeki yıl çizgilerine rağmen hâlâ günün her saati sarhoş gezmeleri gibi. Ya da insan sınıfları gibi konulara da rastlamak mümkün. Örneğin kahramanımız Alex kendini etrafındaki herkesten üstün görmekte ve onları sürekli aşağılamaktadır. Ama kitabın asıl eleştirdiği nokta insanları diğer her şeyden ayırt eden özelliğin, özgür iradenin, ortadan kaldırılarak insanın makineye dönüştürülmesidir. Sabırla okuduğunuz için teşekkür ederim. Benim bu kitaba puanım 9/10.
Otomatik Portakal
Bir insanı iyi ya da kötü diye değerlendirirken göz önünde bulundurduğumuz en önemli kriter o insanın almış olduğu kararlardır. Peki karar veremeyen bir insanı, kötüyü seçemeyecek şekilde iradesi kısıtlanmış bir insanı, iyi diye nitelendirebilir miyiz? Çevreden midir yoksa fırtattan mı bilemiyorum kötü olan şey insana çekici gelmektedir. İyi bir insan olabilmenin temeli ise bu cazibeye karşı koymaktır. Kitabımızın ana fikri de insanların yaptıkları seçimlerde özgür olmaları gerektiği, zorla yaptırılan iyiliğin iyilikten pek bir uzak olduğudur. Kahramanınız Alex genç, deli dolu biridir. Kötü olanın cazibesine kapılmış ve diğer yaşıtları gibi kötü şeyler yapmaktadır. Hatta bir çetesi vardır. Bir gün çetesi ona ihanet eder ve kendini hapishanede bulur. Hapishanede insanlarla iyi anlaşmaya çalışarak günlerini geçirirken oradan çıkmasına yardımcı olacak 2 haftalık bir programın varlığından haberdar olur ve programa katılan ilk mahkum olur. Ancak program hiç de onun sandığı gibi basit değildir. Program esnasında ona öyle görüntüler izletirler ki bir süre sonra şiddet içeren en ufak davranışta hatta düşünce de bile kendini hasta hissedip hareket edemez hale gelir. Programı güç bela tamamladıktan sonra serbest bırakılır ancak durum dışarıda da aynıdır. Daha sonra geçirdiği bir kazayla beraber bir hastane sürecinden geçer ve uyandığında normale dönmüştür. Ne yapacağına karar vermek için gittiği bir barda eski çete arkadaşlarından birini görür. Arkadaşı evlenmek üzeredir. Arkadaşının o halini görünce kendi hayatını da gözden geçirip ne yapmak istediğine karar verir ve eskide olduğu gibi serserilik yapmak yerine artık düzenli bir hayata sahip olmak istediğini anlar. Yani iyi olanı kötü olana tercih eder ve bunu kendi iradesiyle yapar. Kitapta bir çok eleştiri bulmak mümkün. İnsanların hayatlarını ne kadar bilinçsiz yaşadığını eleştiren kesimler var. Mesela yaşlı kadınların yüzlerindeki yıl çizgilerine rağmen hâlâ günün her saati sarhoş gezmeleri gibi. Ya da insan sınıfları gibi konulara da rastlamak mümkün. Örneğin kahramanımız Alex kendini etrafındaki herkesten üstün görmekte ve onları sürekli aşağılamaktadır. Ama kitabın asıl eleştirdiği nokta insanları diğer her şeyden ayırt eden özelliğin, özgür iradenin, ortadan kaldırılarak insanın makineye dönüştürülmesidir. Sabırla okuduğunuz için teşekkür ederim. Benim bu kitaba puanım 9/10.
0 yorum:
Yorum Gönder