Topluma ayak uydurmak için yaşadığımız dünyada bunu yaparken kendimizden ne kadar uzaklaştığımızı ve kendimize ne kadar yabancılaştığımızı anlatan bu kitap; sade anlatımı, okuru kahramanla özdeşleştirmekte zorlanmayan diliyle tek nefeste okunacak kitaplar listesine girmeyi başarır sanırım. Albert Camus bireyin kendisi ve toplum arasındaki çatışmayı Mersault adlı bir karakterin annesinin ölmesi ve sonrasında gelişen olaylarla anlatır. Hikayede annesi ölen kahramanımız cenazesinde hiçbir şey hissetmez ve iki gün sonra kendisine bir sevgili bulur. Belalı biri olan ve toplum tarafından da sevilmeyen komşusu Raymond'la sıkı bir dostluk kurar. Raymond, sevgilisi ve Raymond'un arkadaşlarıyla zaman geçirmek için gittiği sahilde Raymond'un belalıları vardır ve Mersault bunlardan birini öldürür. Bundan sonra tutukluluk süreci başlar. Mahkeme tarafından yargılanırken aynı zamanda kendisi tarafından da yargılanmaktadır. Kitabın ana teması insanın etrafındaki her şeyden yabancılaşması iken; alışkanlıklar da kitabın değindiği noktalar arasına girmektedir. Zira karakterimiz annesini huzur evine bıraktığında; eski alışkanlıklarından dolayı ağladığını ama sonradan oraya da alıştığını ve bundan sonra ziyarete gittiğinde ağladığından bahsediyor. Aynı zamanda kendisi de tutukluluk sürecinin başlarında zorlansa da sonrasında alıştığını ve sıkıntılı olmadığını, dışarıda geçirilen bir günün hapiste insanın zihnini 1000 yıl meşgul edeceğini söylüyor. Aslında işlediği cinayetten dolayı değil de düşüncelerinden dolayı yargılanan Mersault savcı tarafından suçlu bulunur ve idam cezasına çarptırılır daha sonra af dilekçesi yollayarak son kez şansını dener. Tutuklu bulunduğu yerde idamını ya da affını beklerken içeriye giren papazla yaptığı tartışmada papaz kendi vicdanını temsil etmektedir ve de eleştirel ve yargılayıcıdır. Sonunda ise idam gününün sabahı kahramanımızın hissettikleri anlatılmıştır. Anlatımı, akıcılığı, imgeselliği ve eleştirel diliyle benim için bir başyapıt olan bu kitaba puanım 9/10'dur. Sabırla okuduğunuz için teşekkür ederim.
0 yorum:
Yorum Gönder